Kurban Allah’a Yaklaşmaktır

Yüce Rabbimizin bizlere huzur ve sevinç vesilesi olarak bahşettiği eşsiz zamanlardan biri olan Kurban Bayramı’na kavuşmanın bahtiyarlığını ve heyecanını yaşıyoruz.

Kurban, Yüce Yaratıcı’ya yakınlaşmaktır; kurbanlarımız, “kurb” anlarımızdır, yani O’na en yakın olma zamanlarımızdır. Kurban, mukarrebûndan olma çabasıdır, yani takvaya erişme arzusu içinde Yüce Yaratıcı’ya yaklaşanlar arasına girebilme gayretidir. Kurban, takvaya; takva da Allah’a ulaştırır. Nitekim Yüce Rabbimiz hac kurbanlarından söz ederken kurbanların, aslında Allah’ı yüceltme ve O’na şükretme vesilesi olduğunu belirttikten sonra şöyle buyurur:

“(O kurbanların) ne etleri, ne de kanları Allah’a ulaşacaktır. Fakat O’na sizin takvanız ulaşacaktır.” (Hac, 22/36–7) “…Öyleyse kurbanlarınızla arındırın nefislerinizi!” (Tirmizî, Edâhî)

Allah’a teslimiyetin sembolü, O’na itaat ve sadakatin en somut tezahürü olan kurban, bizleri Rabbimize yakınlaştıracak ve iyiliğe ulaştıracak müstesna bir ibadettir. Kurban Bayramı ise bu ibadetimizin kabulü için duyduğumuz arzunun ve Cenab-ı Mevla’ya kurbiyetimize dair beslediğimiz umudun bayramıdır.

Kurbanın ibadet boyutu kadar, toplumsal fonksiyonu da önem arz eder. Allah için kesilen kurban ibadetinde, tüketimi itibariyle muhtaç insanların doyurulması gibi pratik bir amaç gözetilir. Buradaki hikmet, Allah rızası ile birlikte yoksulun et ve gıda ihtiyacını karşılamaktır. Böylece kurban, Müslüman toplumda kardeşlik, yardımlaşma ve dayanışma ruhunu canlı tutar, sosyal adaletin gerçekleşmesine katkıda bulunur. Zengine malını Allah rızası için harcama ve başkalarıyla paylaşma haz ve alışkanlığını verir; onu cimrilik hastalığından, dünya malına tutkunluktan kurtarır. Neticede fakirleri de bayram günlerindeki sevince ortak ederek, birlik ve kardeşlik içinde huzurlu bir bayram geçirmelerini sağlar.

Hikmet boyutuyla ele alındığında kurban, zengini muhtaç kardeşlerine yaklaştıran önemli bir vesiledir. Komşuları, akrabaları, dostları, yakın olsun uzak olsun kardeşleri birbirine bağlayan ve ruhları kaynaştıran bir ibadettir. Vekâlet yoluyla Afrika’da, Asya’da adını dahi duymadığı birçok yoksul ülkede yaşayan hiç görmediği, tanımadığı, aç ve muhtaç kardeşlerine uzattığı bir eldir. Binlerce kilometre uzaktaki kardeşleriyle yakınlaşmanın, bütünleşmenin, ümmet olmanın adıdır kurban. Yoklukların, afetlerin yaşandığı coğrafyalara ulaşmak, fizikî mesafeleri gönül coğrafyasında aşmak, onların dertlerini paylaşmak, onlara umut ışığı olmaya çalışmaktır. Hatta sadece din kardeşlerine değil, ‘Yaratılanı sev, Yaratan’dan ötürü!’ felsefesiyle inancı ne olursa olsun muhtaç olan herkese ulaşmaktır!

Bayramlar, bizleri fıtratımızla buluşturarak ortak inanç, tarih ve medeniyet ekseninde birbirimize kenetlenmemizi sağlayan, kardeşliğimizi pekiştiren günlerdir. Birlik, beraberlik, paylaşma ve dayanışma duygularıyla hayatı huzur ve sekinet iklimine dönüştüren zamanlardır.

Bu itibarla, idrak ettiğimiz Kurban Bayramı’nı birbirimizi hatırlamanın, kardeşlik ahdimizi yenilemenin, birlik ve beraberliğimizi pekiştirmenin bir imkânı olarak görmeliyiz. İnancımızın, kültürümüzün ve medeniyetimizin güzelliklerini, değerlerini ihya etmek için bu günleri fırsat bilmeliyiz.

Diğer yandan unutmayalım ki bizler, dünyanın neresinde olursa olsun mazlum, mağdur, yetim, yoksul ve kimsesizlerin umudu olan bir milletiz. Açlık, hastalık, savaş, zulüm ve şiddet sarmalında bunalan ve bir yardım eli bekleyen bütün mazlum coğrafyaların kurtuluş muştusu, medeniyet hafızamızdadır. Bu bilinçle hareket ederek ilgi ve merhamete muhtaç her bir kardeşimizin bayram sevinci olma; yeryüzünün salahı ve tüm insanlığın felahı için çalışma azmimizi yenilemeli ve mücadele kararlılığımızı yeniden kuşanmalıyız.

Bu duygu ve düşüncelerle, aziz milletimizin, yurtdışında yaşayan vatandaş ve soydaşlarımızın ve bütün Müslüman kardeşlerimizin Kurban Bayramı’nı tebrik eder, idrak ettiğimiz bayramı, insanlığın barış, huzur ve sevincine vesile kılmasını Cenab-ı Allah’tan niyaz ederiz.