Anne, hiç karşılık beklemeden hep vermenin ve içtenlikle sevmenin sembolüdür. Sevgi ve şefkat karamanlarıdır onlar…

Sevgi ve şefkat kahramanı anneler hiç karşılık beklemeden vermenin ve içtenlikle sevginin sembolüdürler.

​Bir toplumun temeli aile, ailenin temeli de annedir. Sevgi ve şefkatle, fikren ve bedenen sağlıklı nesillerin yetiştirilmesinde her zaman büyük sorumluluk üstlenen anneler, aile ve toplum hayatının temel direğidir.

Toplumların anını ve yarınını şekillendiren en mukaddes makamlardan biridir annelik. Yerkürenin tüm kültürlerinde kıymetli olan annelik, kültür coğrafyamızda övgülerin en kıymetlisine “cennet annelerin ayakları altındadır.” düsturu ile mazhar olmuştur.

Anne, samimiyetin, karşılıksız sevmenin, fedakârlığın, hiçbir tanımın ifade edemeyeceği duygusal bağın, sınırsız şefkatin, bitimsiz sevginin, benliğini varlığımızla bütünlemenin sembolüdür. Anneler, Allah’ın rahim sıfatının kendilerinde tecelli ettiği varlıklardır. O nedenle, annelerin sevgisi, şefkati, merhameti hiçbir beşeri ölçekle anlaşılıp sınırlanamayacak kadar engindir. O duygunun aşkın yüceliğini ancak anneler bilir. Anneye saygı,...

Sevginin, şefkatin, merhametin sembolü, çocuklarının mutluluğu ve başarısı için her türlü zorluğu göze alan annelerimiz, güçlü millet yapımızın hissi, ahlaki, insani temsilcisi ve teminatı, benliğimizin mimarı, en kıymeti hazinemizdir.

“Kaçar herkesten durmaz bir yerde anne ölünce çocuk çocuk ölünce anne” Sezai Karakoç Dünyamız hiç olmadığı kadar; annesiz bırakılmış çocukların, çocukları ellerinden alınmış annelerin dünyası. Annesi elinden alınmış korunaksız çocuklar. Çocukları katledilmiş; süresiz hüzünleri ve kederleri ile, dermanı olmayan dertleriyle anneler… Daha da kötüsü; korunaksız çocuklar gibi kederli anneler de ölüm sırasını bekliyor. Çünkü ruh hastası...